କନକବ୍ୟୁରୋ : ବଂଚିବା ପାଇଁ ବୃଦ୍ଧାଙ୍କ ସଂଘର୍ଷ । ଭତ୍ତା ଆଣିବା ପାଇଁ ଗୁରୁଣ୍ଡି ଗୁରୁଣ୍ଡି ଯିବାକୁ ପଡୁଛି ଦୀର୍ଘ ବାଟ । ଘରଠାରୁ କିଛି ବାଟ ଏମିତି ଗଲେ, ଅଟୋ କିମ୍ବା କାହାକୁ ବାଟ ଖର୍ଚ୍ଚ ଦେଲେ ୫ କିଲୋମିଟର ଦୂର ବ୍ୟାଙ୍କକୁ ନେଇଯିବ । ପୁଣି ବର୍ଦ୍ଧିତ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ହଜାରେ ଟଙ୍କା ମିଳିବ । ଭତ୍ତା ଟଙ୍କା ଆଣିଲେ, ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗ ନାତି ଓ ଜେଜେମାଆ ଚଳିବେ । ବାଲେଶ୍ବରରୁ ଆସିଥିବା ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଏହି କରୁଣ ଦୃଶ୍ୟ ଆମ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି । ଏଠାରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି, ଅସହାୟଙ୍କୁ ଘରେ ଯାଇ ଭତ୍ତା ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିଲେ ବି ବୃଦ୍ଧାଙ୍କୁ ଅଣଦେଖା କାହିଁକି? ସରକାରଙ୍କ ଏତେ ସବୁ ଯୋଜନା କାହା ପାଇଁ ?
ନିଲାମ ହେବ ପୂର୍ବ ସରକାରଙ୍କ ଅମଳର ପ୍ରକଳ୍ପ ; ପ୍ରଶାସନ ଡାକିଲା ଟେଣ୍ଡର
ଅନ୍ୟଜଣେ ହିତାଧିକାରୀ ହେଉଛନ୍ତି ଅନୁଗୁଳ ସଦର ମହକୁମା ମୂଷାପାପୁଲି ଗାଁର ସଞ୍ଜୁ ସାହୁ। ଜନ୍ମରୁ ଦୃଷ୍ଟି ବାଧିତ, ହେଲେ ନା ମିଳୁଛି ଭତ୍ତା ନା ମିଳୁଛି ସରକାରୀ ଚାଉଳ । କାରଣ ସରକାରୀ ଯୋଜନାରେ ସାମିଲ ହେବାକୁ ହେଲେ ଦରକାର ଆଧାର କାର୍ଡ। ଯାହା ସଞ୍ଜୁଙ୍କର ନାହିଁ । ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟକୁ ଦୌଡ଼ି ଦୌଡ଼ି ନିରାଶ ଅସହାୟ ମହିଳା ।
ଭତ୍ତା ଯୋଜନାରୁ କେହି ବି ବଞ୍ଚିତ ନହୁଅନ୍ତୁ , ସେଥିପ୍ରତି ଜୋର୍ ଦେଉଛି ସାମାଜିକ ସୁରକ୍ଷା ଓ ଭିନ୍ନକ୍ଷମ ସଶକ୍ତିକରଣ ବିଭାଗ । ଏତେ ସବୁ ପରେ ପାତି ସିଂ ଓ ସଞ୍ଜୁ ସାହୁଙ୍କ ଭଳି ହିତାଧିକାରୀ କାହିଁକି ଭତ୍ତା ଯୋଜନାକୁ ନେଇ ଏତେ ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ କାହିଁକି ହେଉଛନ୍ତି, ସେ ନେଇ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି।
/kanak/media/agency_attachments/2024-07-23t061209958z-vpn68eiq1eknckql8r0y.jpg)
/kanak/media/media_files/2025/10/23/26-2025-10-23-20-19-14.jpg)