କନକ ବ୍ୟୁରୋ : ବାଂଲାଦେଶରେ ସରକାର ବଦଳିବାକୁ ବର୍ଷେ ପୁରିଲା । ଏହି ବର୍ଷକ ମଧ୍ୟରେ ଦେଶବାସିଙ୍କୁ କଣ ଉପଲବ୍ଧି ହୋଇଛି ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କରିଦେବ... କାହିଁକି ନା ବଂଲାଦେଶେ ଏପରି ଅଶାନ୍ତ କେବେ ହୋଇନଥିଲା, ଯେତିକି ଅଶାନ୍ତ ଏହି ବର୍ଷକ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଛି । ଲୋକଙ୍କ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର ବଢ଼ିଛି, ମବ୍ ଲିଞ୍ଚିଂ ପାଇଁ ଲୋକଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଛି । ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିବା ସହ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର ବଢ଼ିଛି । ପୁଲିସ କର୍ମୀ ବି ଏଥିରୁ ବାଦ ପଡ଼ିନାହାନ୍ତି । 

Advertisment

ବାଂଲାଦେଶରେ ମବ୍ ଲିଞ୍ଚିଂ ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କରେ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ରିପୋର୍ଟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଛି । ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୨୪ରୁ ଜୁଲାଇ ୨୦୨୫ ମଧ୍ୟରେ ବାଂଲାଦେଶରେ ମବ୍ ଲିଞ୍ଚିଂ ଘଟଣାରେ ୪୧ ପୁଲିସ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ସମେତ ଅତି କମରେ ୬୩୭ ଜଣଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଛି । ଏହା ଦେଶର ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଇତିହାସରେ ସବୁଠାରୁ ଭୟଙ୍କର ଘଟଣାକ୍ରମ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ । ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୨୪ରେ ବିଦ୍ରୋହ ପରେ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଶେଖ ହାସିନାଙ୍କୁ କ୍ଷମତାରୁ ହଟାଇବା ଯୋଗୁଁ ରାଜନୈତିକ ଅସ୍ଥିରତା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା ଏବଂ ସେବେଠାରୁ ବାଂଲାଦେଶରେ ହିଂସା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି ।

ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ, ୨୦୨୩ ମସିହାରେ ଶେଖ୍ ହସିନା ସରକାରଙ୍କ ସମୟରେ ୫୧ଟି ଲିଞ୍ଚିଂ ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ୨୦୨୪-୨୫ ମସିହାରେ ଏହି ସଂଖ୍ୟା ୧୨ ଗୁଣରୁ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା । ୪ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୨୪ ରେ, ଯଶୋରର 'ଦ ଜାବିର ଜଶୋର ହୋଟେଲ'ରେ ୨୪ ଜଣଙ୍କୁ ପୋଡ଼ି ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା । ୨୫ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୨୪ରେ ନାରାୟଣଗଞ୍ଜର ରୂପଗଞ୍ଜର ଗାଜି ଟାୟାରସ୍‌ରେ ୧୮୨ ଜଣଙ୍କୁ ପୋଡ଼ି ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା ।

ପୀଡିତଙ୍କ ନାମ ଏବଂ ବିବରଣୀ ସାର୍ବଜନୀନ କରାଯାଇ ନାହିଁ । ଗ୍ଲୋବାଲ୍ ସେଣ୍ଟର ଫର୍ ଡେମୋକ୍ରାଟିକ୍ ଗଭର୍ଣ୍ଣାନ୍ସ ରିପୋର୍ଟରେ କହିଛି ଯେ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଉପରେ କଠୋର ସେନ୍ସରସିପ୍ ଯୋଗୁଁ ସେମାନେ ମବ୍ ଲିଞ୍ଚିଂ ଯୋଗୁଁ ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତ ମୃତ୍ୟୁ ବିଷୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୂଚନା ସଂଗ୍ରହ କରିପାରି ନାହାଁନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ତାଲିକାକୁ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯିବା ଉଚିତ । ରିପୋର୍ଟରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ ରାଜନୈତିକ ଅସ୍ଥିରତା ଏବଂ ଦୁର୍ବଳ ସରକାରୀ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଯୋଗୁଁ ଆଇନ ଶୃଙ୍ଖଳା ପରିସ୍ଥିତି ବିଗିଡ଼ି ଯାଇଛି । ଶେଖ୍ ହସିନା ସରକାରଙ୍କ ପତନ ପରେ, ନ୍ୟାୟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଉପରେ ଲୋକଙ୍କ ଭରସା ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଏବଂ ନାଗରିକମାନେ ଆଇନକୁ ନିଜ ହାତରେ ନେଇଥିଲେ । ପୁଲିସ ଫୋର୍ସ ଦୁର୍ବଳ ଥିଲା, କୋର୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟ ଠପ୍ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଏବଂ ସ୍ଥାନୀୟ ନେତାମାନଙ୍କୁ ଟାର୍ଗେଟ କରାଯାଇଥିଲା କିମ୍ବା ଲୁଚି ରହିଥିଲେ ।

ଟାର୍ଗେଟ୍ ହୋଇଛନ୍ତି ହିନ୍ଦୁ ଏବଂ ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ
ସ୍ଥାନୀୟ ମାନବାଧିକାର ସଂଗଠନ ଅନୁଯାୟୀ, ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୨୪ ପରେ ଲିଞ୍ଚିଂର ୭୦ ପ୍ରତିଶତରୁ ଅଧିକ ପୀଡିତ ପୂର୍ବତନ ଶାସକ ଦଳ ଆୱାମୀ ଲିଗ୍ କିମ୍ବା ଏହାର ଛାତ୍ର ଏବଂ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନ ସହିତ ଜଡିତ ଥିଲେ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପୀଡିତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଧାର୍ମିକ ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ, ବିଶେଷକରି ହିନ୍ଦୁ ଏବଂ ଅହମଦୀୟା ମୁସଲମାନ ଥିଲେ, ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ସୋସିଆଲ ମିଡିଆରେ ପ୍ରମାଣ ବିନା ଈଶ୍ୱର ନିନ୍ଦା କିମ୍ବା ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ଅଭିଯୋଗ କରାଯାଇଥିଲା ।

ବାଂଲାଦେଶରେ ୯ ଜୁଲାଇରେ ମିଟଫୋର୍ଡ ହସ୍ପିଟାଲ ବାହାରେ ଏକ ଭୟଙ୍କର ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା, ଯେଉଁଠାରେ ଏକ ଜନଗହଳି ହିନ୍ଦୁ ସାମାଜିକ କର୍ମୀ ଲାଲ ଚାନ୍ଦ ସୋହାଗଙ୍କୁ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ପିଟି ପିଟି ହତ୍ୟା କରାଯାଇଥିଲା । ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁକୁ ସୋସିଆଲ ମିଡିଆରେ ଲାଇଭ ଷ୍ଟ୍ରିମିଂ କରାଯାଇଥିଲା, ଯାହା ସାଧାରଣରେ ଆକ୍ରୋଶ ଏବଂ ଭୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା । 

ଏକ ଫେସବୁକ୍ ପୋଷ୍ଟରେ ଦାବି କରାଯାଇଥିଲା ଯେ ଜଣେ ହିନ୍ଦୁ ବ୍ୟକ୍ତି ଅନ୍ୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଭାବନାକୁ ଆଘାତ ଦେଇଛନ୍ତି, ଯାହା ପରେ ଏକ ଭିଡ଼ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲା । ଏହି ଆକ୍ରମଣରେ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ଜୀବନ ଯାଇଛି ଏବଂ ଅନେକ ଘର ପୋଡ଼ି ଦିଆଯାଇଛି । କିଛି ଘଣ୍ଟା ପରେ ପୋଷ୍ଟଟି ମିଥ୍ୟା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳକୁ କ୍ଷତି ଅନେକ ଅଘଟଣ ଘଟିସାରିଥିଲା ।

ମହମ୍ମଦ ୟୁନୁସଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ବାଂଲାଦେଶର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀକାଳୀନ ସରକାର ନ୍ୟାୟ ଦେବାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିଗୁଡ଼ିକ ଫମ୍ପା ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଥିଲା । ମବ୍ ଲିଞ୍ଚିଂ ମାମଲାରେ କେବଳ କିଛି ଗିରଫ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ବହୁତ କମ୍ ଲୋକଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଆଯାଇଥିଲା । ସମାଲୋଚକମାନେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ୟୁନୁସ ସରକାର ଆଇନ ଶୃଙ୍ଖଳା ଫେରାଇ ଆଣିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ରାଜନୈତିକ ଏକୀକରଣ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିଲେ । ଲୋକଙ୍କ ସମସ୍ୟାକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଇନଥିଲେ । ଏକ ତାଜା ସର୍ଭେ ଅନୁଯାୟୀ, ୭୧ ପ୍ରତିଶତ ବାଂଲାଦେଶୀ ଯୁବପିଢ଼ି ବିଶ୍ୱାସ କରିନେଇଛନ୍ତି ଯେ ହିଂସା ଏବେ ସାର୍ବଜନୀନ ଜୀବନର ଏକ ନିୟମିତ ଅଂଶ ପଲଟିଯାଇଛି ଏବଂ ୪୭ ପ୍ରତିଶତ ଲୋକ  ଭୟରେ ଜୀବନ କାଟୁଛନ୍ତି । ତେବେ ଯଦି ବାଂଲାଦେଶରେ ସ୍ଥିତି ଏହିଭଳି ରୁହେ ଏବଂ କୌଣସି ସଂସ୍କାର ନଆସେ ତେବେ ବାଂଲାଦେଶରେ ହିଂସା ଏକ ନିତିଦିନିଆ ଜୀବନଶୈଳି ପାଲଟିବ ।