ଫଗୁଣ ମାସ, ବସନ୍ତର ସ୍ପର୍ଶ, ଚୋରା ପବନର ଫାଶ । ମହୁଲର ମହକରେ ମହକେ ଜୀବନ ଓ ଜୀବିକା…
କନକ ବ୍ୟୁରୋ: “ଦେଖିଲା କୁନା ମହୁଲ ଡାଳେ, ବସିଛି ଏକ ବଣି… ଝଡୁଛି ଯେତେ ମହୁଲ ଫୁଲ, ହିସାବ କରେ ଗଣି…”
Kanak News is now on WhatsApp
Join and get latest news updates delivered to you via WhatsApp
ଆପଣ ଭାବୁଥିବେ ଆମେ ତୃତୀୟ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢିଥିବା ବଣ ଓ ବଣି କବିତା ଆଜି ହଠାତ୍ କଣ ପାଇଁ ମନେପଡିଗଲା । ସ୍କୁଲ ବେଳର ସେ ଘୋଷା କବିତା ପଢି ମୁଁ କଣ କହିବାକୁ ଯାଉଛି । ଆଜ୍ଞା ! ଆମେ ସିନା ବଡ ହେଇଯାଇଛୁ କିନ୍ତୁ ପିଲାଦିନେ ସେହି ବଣି କବିତାରେ ହିଁ ବଣ ମହୁଲର ପ୍ରଥମ ବାସ୍ନା ପାଇଥିଲୁ । ମହୁଲକୁ ନିତିଦିନିଆ ଜୀବନରେ ପାହାଡି ଇଲାକାର ପିଲା ହେଉ କିମ୍ବା ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳର ପିଲା ଯେତେ ଦେଖିଲେ ବି ମହୁଲ କଥା ଉଠିଲେ ହିଁ ଛାଏଁ ମନେପଡିଯାଏ ବଣି କବିତା ଓ କୁନାର କଥା…
ଛାଡନ୍ତୁ ସେସବୁ… ପିଲାଦିନ କଥା ଯେତେବେଳେ ଉଠିଛି, ଆଦ୍ୟ ଜୀବନରେ ମହୁଲ ବାସ୍ନାର ଆକର୍ଷଣ କଥା କେମିତିବା ଭୁଲିହେବ । ମଣିଷ ଗ୍ରାମୀଣ ଜୀବନରେ ହିଁ ମହୁଲର ମହମହ ମୃଦୁ ବାସ୍ନାରେ ପୁଲକିତ ହୁଏ । ପାହାଡି ଇଲାକାରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଅଧିବାସୀମାନେ କାକରର ତାଳେ ତାଳେ ଗଛରୁ ଟପ୍ ଟପ୍ ଝରି ପଡୁଥିବା ମହୁଲ ଫୁଲର ଶବ୍ଦରୁ ହିଁ ଜୀବନ ଜିଇଁବାର ଆଶା ବାନ୍ଧନ୍ତି ।
ଫଗୁଣ ମାସ, ବସନ୍ତର ମୃଦୁ ସ୍ପର୍ଶ । ଦିନରେ ଡହଡହ ଖରା, ସଞ୍ଜ ନଇଁଲେ ସୁଲୁସୁଲିଆ ପବନ । ଘଞ୍ଚ ଜଙ୍ଗଲରେ ମହୁଲ ଫୁଲ ଆଦ୍ୟ ଯୌବନରେ ପାଦ ଦେଇଥିବା ଫୁଲେଇ ଫୁଲଟିଏ । ଯିଏ ଗଛ ଡାଳକ ଆକଟ ଭିତରେ ବି ଏ ଲୋଭନୀୟ ପବନର ମାୟାଜାଲରେ ପଡିଯାଏ । ଆଉ ପ୍ରେମର ଫାଶରେ ଫସି ପେନ୍ଥା ପେନ୍ଥା ହୋଇ ଖସିପଡେ । ଗଛ ଚାରିପଟେ, ମାଟିର ଛାତି ଉପରେ ବିଛେଇ ହୋଇ ପଡେ ଗଛଠୁ ସବୁଦିନିଆ ସମ୍ପର୍କ ତୁଟାଇ । ବୋଧେ ଝରିପଡିବା ହିଁ ତା ଧର୍ମ । ସିଏ ଝଡିଲେ ତ କାହା ଘରେ ଚୁଲି ଜଳିବ ।
ମହୁଲ ଫୁଲ ! କାହା ପାଇଁ ନିଶା ତ କାହା ପାଇଁ ଭାତହାଣ୍ଡିର ଭରସା । ବସନ୍ତ ଆସିଲେ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନ ଜୀବୀକା ସହ ଯୋଡି ହୋଇଯାଏ ମହୁଲ ଫୁଲ । ଏଇ ଯେମିତି ବଣ ପାହାଡ ଘେରା ଔପଦା ବାଳିମୁଣ୍ଡୁଳି ଅଞ୍ଚଳରେ ଲୋକେ ମହୁଲ ଫୁଲ ସାଉଁଟି ବେସ୍ ଦିପଇସା ରୋଜଗାର କରନ୍ତି । ମାର୍ଚ୍ଚ ଓ ଏପ୍ରିଲ ମାସରେ ମହୁଲ ଗଛ ପାଖରେ ଲାଗେ ଲୋକଙ୍କ ଗହଳି । ରାତିରେ ଝରି ପଡିଥିବା ମହୁଲ ଫୁଲ ଗୋଡାଇବାକୁ ଗାଁରେ ସକାଳେ ଏକପ୍ରକାରର ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । କିନ୍ତୁ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିବା ଏ ମହୁଲ ଶୁଖି ଲାଲ ପଡିଲେ ହିଁ ତାର ମୂଲ ବଢେ । ଆଉ ଜଙ୍ଗଲ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିବା ମଣିଷଙ୍କ ଜନଜୀବନରେ ରୋଜଗାରର ରଙ୍ଗବୋଳେ ।