କନକ ବ୍ୟୁରୋ: ଟ୍ରମ୍ପ ଏବଂ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଦାବି କରୁଛନ୍ତି ଯେ ଋଷଠାରୁ ଭାରତର ବର୍ଦ୍ଧିତ ତେଲ ଆମଦାନୀ ୟୁକ୍ରେନରେ ଯୁଦ୍ଧକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଉଛି । କିନ୍ତୁ ତଥ୍ୟର ଯାଞ୍ଚ କଲେ ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଚିତ୍ର ସାମ୍ନାକୁ ଆସୁଛି । ଯାହା ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ମିଡିଆର ଦାବିଗୁଡ଼ିକର ଅସଲ ଚେହେରା ପଦାରେ ପକାଇ ଦେଉଛି । ଜାଣନ୍ତୁ ଭାରତକୁ ନେଇ ସେହି ୯ଟି ମିଛ ପ୍ରଚାର ବିଷୟରେ ।
୧. କ'ଣ ଋଷୀୟ ତେଲ ବିକ୍ରି ଉପରେ କଟକଣା ଲାଗିଛି?
ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ମିଛ ହେଉଛି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ଋଷୀୟ ତେଲ କ୍ରୟ ଉପରେ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଲଗାଇଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ ଏପରି କିଛି ହୋଇନାହିଁ । ଇରାନ କିମ୍ବା ଭେନେଜୁଏଲା ତେଲ ପରି ଋଷୀୟ ତେଲ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ନାହିଁ । ଏହା ବଦଳରେ G7 ଏବଂ ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ (EU) 'ପ୍ରାଇସ୍ ଲିମିଟ୍' (ଦର ସୀମା) ବ୍ୟବସ୍ଥା ଲାଗୁ କରିଛନ୍ତି । ବିଶ୍ୱ ଯୋଗାଣରେ ସ୍ଥିରତା ରଖିବା ପାଇଁ ଋଷୀୟ ତେଲକୁ ଅନୁମତି ମିଳିଛି, କିନ୍ତୁ ଏଥିରୁ ମସ୍କୋର ଆୟ ସୀମିତ ରହିବ ।
ଭାରତ କେବେବି ଏହି ଦର ସୀମାଠାରୁ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟରେ ତେଲ କିଣିନାହିଁ । ଭାରତ ଯେଉଁ ତେଲ କିଣୁଛି, ତାହାର ମୂଲ୍ୟ G7 ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ସୀମାଠାରୁ କମ୍ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା ଏକ ଆଇନଗତ ଓ ସ୍ୱଚ୍ଛ କାରବାର ଅଟେ ।
୨. ତେବେ ଭାରତକୁ ନେଇ ଏତେ ଆକ୍ରୋଶ କାହିଁକି?
ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି, ଯେତେବେଳେ ଭାରତ ନିୟମ ମଧ୍ୟରେ ରହି ବ୍ୟବସାୟ କରୁଛି, ତେବେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରରେ ଏତେ ବଡ଼ ମିଛ କାହିଁକି ପ୍ରଚାର କରାଯାଉଛି ? ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଉଛି, ବିଶ୍ୱସ୍ତରରେ ଭାରତର ବଢୁଥିବା ପ୍ରଭାବ ପୂର୍ବରୁ ଶୀର୍ଷରେ ଥିବା ଦେଶମାନଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଆସୁନାହିଁ । ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟ ଦେଶମାନେ ଚୁପଚାପ୍ ଋଷ ସହିତ ବ୍ୟବସାୟ କରୁଛନ୍ତି, ସେତେବେଳେ କେବଳ ଭାରତକୁ ନେଇ ଆକ୍ରୋଶ ଦେଖାଯାଉଛି । ଏହା ନୈତିକତାର ପ୍ରଶ୍ନ ନୁହେଁ, ବରଂ ରାଜନୀତି ପରି ମନେହେଉଛି ।
୩. ଋଷୀୟ ଶକ୍ତିର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କ୍ରେତା କିଏ?
ଡିସେମ୍ବର ୨୦୨୨ରୁ ଜୁଲାଇ ୨୦୨୫ ମଧ୍ୟରେ ଋଷୀୟ ତେଲର ପ୍ରମୁଖ ଗ୍ରାହକମାନେ ହେଲେ ଚୀନ୍ (୪୭%), ଭାରତ (୩୮%) ଏବଂ ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ରାଷ୍ଟ୍ର + ତୁର୍କୀ (ପ୍ରତ୍ୟେକ ୬%) । ଯଦିଓ ଭାରତ ଶୀର୍ଷ କ୍ରେତାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସାମିଲ, କିନ୍ତୁ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ସେ ଏକମାତ୍ର ନୁହେଁ । ପାଶ୍ଚାତ୍ୟର ସହଯୋଗୀ ଏବଂ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱୀ ଦେଶମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁ ପରିମାଣରେ ଋଷୀୟ ତେଲ କିଣୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଟ୍ରମ୍ପଙ୍କ ଏହି ଦାବି ମଧ୍ୟ ମିଥ୍ୟା ।
୪. ଭାରତ ଋଷୀୟ ପ୍ରାକୃତିକ ଗ୍ୟାସର ମଧ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କ୍ରେତା?
ଏହି ଦାବି ମଧ୍ୟ ମିଛ, କାରଣ ଭାରତ ଏହାର ଆଖପାଖରେ ବି ନାହିଁ । ଯେଉଁ ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ଭାରତର ତେଲ ଆମଦାନୀକୁ ସମାଲୋଚନା କରୁଛି, ସେ ନିଜେ ଋଷୀୟ ଗ୍ୟାସର ଏକ ନମ୍ବର କ୍ରେତା । କେବଳ ଜୁନ୍ ୨୦୨୫ରେ ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ଋଷୀୟ ଗ୍ୟାସ ପାଇଁ ୧.୨ ବିଲିୟନ ୟୁରୋରୁ ଅଧିକ ଅର୍ଥ ଦେଇଛନ୍ତି । ଶୀର୍ଷ କ୍ରେତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଫ୍ରାନ୍ସ, ହଙ୍ଗେରୀ, ନେଦରଲ୍ୟାଣ୍ଡସ୍ ଏବଂ ସ୍ଲୋଭାକିଆ ସାମିଲ ଅଛନ୍ତି ।
୫. ବିଶୋଧିତ ପେଟ୍ରୋଲିୟମ ଉତ୍ପାଦ
ଭାରତ ଋଷଠାରୁ ବିଶୋଧିତ ଇନ୍ଧନ କିଣେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଦେଶ କିଣନ୍ତି । ନାଟୋ ସଦସ୍ୟ ତୁର୍କୀ ଋଷରୁ ବିଶୋଧିତ ତେଲର ୨୬% ଅଂଶ କିଣିଥାଏ । ଚୀନ୍ ଏବଂ ବ୍ରାଜିଲ ମଧ୍ୟ ଏହି ତାଲିକାରେ ଆଗରେ ଅଛନ୍ତି । ଏହି ତଥ୍ୟ ସ୍ପଷ୍ଟ କରେ ଯେ ଭାରତ ଋଷକୁ କେତେ ଆର୍ଥିକ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛି ।
୬. ଭାରତ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ନିୟମ ବା ପ୍ରତିବନ୍ଧକର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରୁଛି?
ଭାରତ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ନିୟମ ବା ପ୍ରତିବନ୍ଧକର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରୁନାହିଁ । ଭାରତ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ବ୍ୟବସାୟୀଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ତେଲ କିଣେ, ସିଧାସଳଖ ଋଷୀୟ ସରକାରୀ ସଂସ୍ଥାରୁ ନୁହେଁ । ସେ G7 ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ 'ପ୍ରାଇସ୍ ଲିମିଟ୍' ନିୟମ ଅନୁସାରେ ହିଁ ଋଷରୁ ତେଲ ଆମଦାନୀ କରେ ଏବଂ ସମସ୍ତ ମାନକ ପାଳନ କରି ଆସୁଛି । ପ୍ରତ୍ୟେକ କାରବାର ଆଇନଗତ ଭାବେ ସଠିକ୍ ।
୭. ଯଦି ଭାରତ ଋଷୀୟ ତେଲ କିଣିବା ବନ୍ଦ କରିଦିଏ, ତେବେ କ'ଣ ହେବ?
ଅର୍ଥନୀତିଜ୍ଞମାନେ ଚେତାବନୀ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଯଦି ଭାରତ ହଠାତ୍ ଋଷୀୟ ତେଲ ବଜାରରୁ ବାହାରିଯାଏ, ତେବେ ବିଶ୍ୱସ୍ତରରେ ଅଶୋଧିତ ତେଲର ମୂଲ୍ୟ ବ୍ୟାରେଲ ପିଛା ୨୦୦ ଡଲାରରୁ ଅଧିକ ହୋଇପାରେ । ଏହା କେବଳ ଭାରତ ପାଇଁ ନୁହେଁ, ବରଂ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତି ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ବିପଦ ହେବ । ଭାରତର ଋଷୀୟ ତେଲ କ୍ରୟ ଯୋଗୁଁ ମୂଲ୍ୟ ସ୍ଥିର ରହିଛି ଏବଂ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ମୁଦ୍ରାସ୍ଫୀତି ବୃଦ୍ଧିର ଆଶଙ୍କା ଦୂର ହୋଇଛି ।
୮. ଭାରତ ଏସବୁ କେବଳ ନିଜ ଲାଭ ପାଇଁ କରୁଛି?
ଭାରତ ଏସବୁ କେବଳ ନିଜ ଲାଭ ପାଇଁ କରୁନାହିଁ । ଭାରତ ଋଷଠାରୁ ତେଲ କିଣିବା ଜାରି ରଖିବା ଦ୍ୱାରା ବିଶ୍ୱ ବଜାରରେ ସ୍ଥିରତା ଆସିଛି, ଯାହାକୁ ଆମେରିକୀୟ ଅଧିକାରୀମାନେ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି । ଆମେରିକାର ଅର୍ଥମନ୍ତ୍ରୀ (ନଭେମ୍ବର ୨୦୨୨) କହିଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ଖୁସି ଯେ ଭାରତ ତେଲ କିଣିବା ଜାରି ରଖିବ । ସେହିପରି ବାଇଡେନଙ୍କ ଶକ୍ତି ପରାମର୍ଶଦାତା (୨୦୨୪) କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତ ବିଶ୍ୱ ବଜାରକୁ ସ୍ଥିର କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛି । ଏହି ବୟାନରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଯଦି ଭାରତ କେବଳ ନିଜର ଲାଭ ପାଇଁ ଏହା କରୁଥାନ୍ତା, ତେବେ ତାକୁ ଏତେ ପ୍ରଶଂସା ମିଳିନଥାନ୍ତା ।
୯. ପାଶ୍ଚାତ୍ୟର ଦୋମୁହାଁ ନୀତି?
ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘ ଏବେବି ହଙ୍ଗେରୀ, ସ୍ଲୋଭାକିଆ ଏବଂ ଚେକ୍ ଗଣରାଜ୍ୟକୁ ପାଇପଲାଇନ ମାଧ୍ୟମରେ ଋଷୀୟ ଅଶୋଧିତ ତେଲ ଆମଦାନୀ କରୁଛି । ଜାପାନକୁ ନିଜର ଉତ୍ତରୀୟ ବିଶୋଧନାଗାର ପାଇଁ ୨୦୨୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଋଷୀୟ ତେଲ ଆମଦାନୀ ଜାରି ରଖିବାକୁ କଟକଣାରୁ ଛାଡ଼ ମିଳିଛି । ୟୁରୋପୀୟ ସଂଘର ୧୮ତମ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ପ୍ୟାକେଜରେ ବ୍ରିଟେନ, କାନାଡା, ନରୱେ, ସ୍ୱିଜରଲ୍ୟାଣ୍ଡ ଏବଂ ଏପରିକି ଆମେରିକା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ନଥିଲା ।
ତେବେ ଋଷକୁ ପାଣ୍ଠି ଦେଉଛି କିଏ?
ଏହି ତଥ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ସ୍ପଷ୍ଟ କରୁଛି ଯେ ଋଷୀୟ ତେଲକୁ ନେଇ ଭାରତ ଉପରେ କରାଯାଉଥିବା ଦାବି କେତେ ମିଥ୍ୟା ଓ ଭିତ୍ତିହୀନ । ପ୍ରକୃତରେ କିଏ କାହାକୁ ପାଣ୍ଠି ଯୋଗାଉଛି ? ସବୁଠୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ହେଉଛି, କେବଳ ଗୋଟିଏ ଦେଶକୁ ହିଁ ଟାର୍ଗେଟ କରାଯାଉଛି, ଯେତେବେଳେ କି ବାକି ସମସ୍ତେ ଚୁପଚାପ୍ ସେହି କାମ କରୁଛନ୍ତି ।