ହେ ମହାବାହୁ ! ଆପଣ ଗରିବର ଅବ୍ୟକ୍ତ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣନ୍ତି , ଯୋଡ଼ିଦିଅନ୍ତି ଭଗ୍ନ ହୃଦୟ ଆଉ ପୋଛିଦିଅନ୍ତି ଭକ୍ତ ଆଖିର ଲୁହ

କନକ ବ୍ୟୁରୋ: ଠାକୁରେ, ଆପଣ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ପ୍ରଭୁ । କରୁଣା, ପ୍ରେମ ଓ ଦିବ୍ୟ ରହସ୍ୟର ଅନନ୍ତ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି । ଆପଣ ଦୟାର ସାଗର । ଆପଣ ଜଗତର ବିଶ୍ବାସ, ପ୍ରଶ୍ବାସ । ଆପଣ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତିକୁ ପ୍ରତିନିଧିତ୍ବ କରନ୍ତି । ଅଧିକାଂଶ ହିନ୍ଦୁ ମୂର୍ତ୍ତି ପରି ପଥର କିମ୍ବା ଧାତୁରେ ଆପଣ ଗଢ଼ା ନୁହନ୍ତି ଠାକୁରେ । ଆପଣ କାଠରେ ଖୋଦିତ ଜଣେ ଦେବତା ନୁହଁ ।  କୌଣସି ମୂର୍ତ୍ତିକାର ଆପଣଙ୍କୁ ପରିଭାଷିତ କରିପାରିନାହିଁ । ବଡ଼ ଚକା ଆଖି, ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗର ଅନୁପସ୍ଥିତି ସତ୍ତ୍ୱେ ଆପଣ ସର୍ବଦୃଷ୍ଟିଶୀଳ । ଗୋଟିଏ ପଲକରେ ଆପଣ ବିଶ୍ୱକୁ ନିରୀକ୍ଷଣ କରିବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ରଖନ୍ତି । 

ହଁ, ପ୍ରଥମ ନଜରରେ ହିଁ ଆପଣଙ୍କ ରୂପ ହୃଦୟରେ ଆଙ୍କି ହୋଇଯାଏ; ଆହା…ଯେତିକି ସରଳ, ସେତିକି ସାରସ୍ୱତ । ଜଗତ ବୁଝିନିଏ; ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଶାରୀରିକ ପୂର୍ଣ୍ଣତାରେ ନୁହେଁ, ବରଂ ଦିବ୍ୟ ଉପସ୍ଥିତି ଏବଂ ବିଶ୍ୱ ପ୍ରେମରେ ନିବଦ୍ଧ । ଆଉ ଆପଣ ତାର ଏକମାତ୍ର ଆଉ ଗୋଟିଏ ନମୁନା । 

ଠାକୁରେ, କେହି କେହି ଆପଣଙ୍କୁ ପାରମ୍ପରିକ ହିନ୍ଦୁ ଦେବତା ବୋଲି ଭାବିନିଅନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଆପଣ ତ ବିଶ୍ୱର ପ୍ରଭୁ । ଗୋଟିଏ ଧର୍ମ କିମ୍ବା ସମ୍ପ୍ରଦାୟରେ ଆପଣ ସୀମିତ ନୁହନ୍ତି । ବରଂ ହିନ୍ଦୁ, ବୌଦ୍ଧ, ଜୈନ, ଏପରିକି ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଦାବି କରେ ଯେ ଆପଣ ତାଙ୍କର ନିଜସ୍ୱ । ଜାତି, ରୂପ, ଧର୍ମ ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ ହାର୍ ମାନେ । ଶାସ୍ତ୍ର ଆପଣଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଅକ୍ଷମ, ଅସମର୍ଥ । ଆପଣ ଅବ୍ୟକ୍ତ । ସାର୍ବଭୌମତା, ରହସ୍ୟ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତତାର ପ୍ରତୀକ ଆପଣ । ଅହଂଙ୍କାର ରହିତ, ଗର୍ବ ଗଞ୍ଜନ । ପତିତଙ୍କ ମୁକ୍ତିଦାତା, ଦୁଃଖର ଅନନ୍ତ ଆଶୟ ।
ହେ ମହାପ୍ରଭୁ, ରତ୍ନବେଦୀରେ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କ ସହିତ ଆପଣଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ପାରିବାରିକ ବନ୍ଧନ, ସମାନତା ଏବଂ ଦେବତ୍ୱରେ ଲିଙ୍ଗ ସନ୍ତୁଳନର ପ୍ରତୀକ । ଆପଣଙ୍କ ମହିମାମୟ ଉପସ୍ଥିତିର ଶକ୍ତି ବିକିରଣର କମ୍ପନ ଏତେ ଆନନ୍ଦଦାୟକ ଯେ ସବୁ ଆହତ ଆତ୍ମାକୁ ଏହା ସ୍ପର୍ଶ କରେ । ଆପଣ ଭୟରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ । ବରଂ ଏକାନ୍ତ ଆତ୍ମୀୟ । ଜଣେ ବନ୍ଧୁ, ଜଣେ ପିତା, ଜଣେ ମାତା, ପ୍ରିୟତମ ବି । ଆପଣ ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଗଭୀର ଭାବପ୍ରବଣତାରେ ବନ୍ଧା । ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୟାଳୁ, ସୁଗମ ।  

ହେ ମହାବାହୁ ! ଆପଣ ଗରିବର ଅବ୍ୟକ୍ତ ପ୍ରାର୍ଥନା ଶୁଣନ୍ତି । ଯୋଡ଼ିଦିଅନ୍ତି ଭଗ୍ନ ହୃଦୟ । ପୋଛିଦିଅନ୍ତି ଭକ୍ତ ଆଖିର ଲୁହ । ଆପଣ ନୀଳଚକ୍ରର ଆଲୋକ, ଧର୍ମର ରକ୍ଷକ । ଭକ୍ତି ସହିତ ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥିବା ପତ୍ର, ଫୁଲ, ଗୋଟିଏ ଚାମଚ ପାଣି ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବା ଠାକୁର । ହେ ବିଧାତା, ଆପଣଙ୍କ ଦିବ୍ୟ ଆଭା କେବଳ ରୀତିନୀତି ଏବଂ ପରମ୍ପରାର ବିଷୟ ନୁହେଁ -ବରଂ ଭକ୍ତି, ରହସ୍ୟ ଏବଂ କାଳଜୟୀ ବିଶ୍ୱାସର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଅନୁଭୂତି । ଆପଣଙ୍କ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଅନେକ ପବିତ୍ର ପର୍ବ, ରୀତିନୀତି ହୁଏ । ହେଲେ ସବୁଠାରୁ ଭାବପ୍ରବଣ ଓ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଅନନ୍ୟ ହେଉଛି ଠାକୁରେ, ଆପଣଙ୍କ ନବଯୌବନ ଦର୍ଶନ ।

କାବ୍ୟିକ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ପୌରାଣିକ ଗଭୀରତାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଏହି ବିଧି ହେଉଛି ଦିବ୍ୟତାର ପୁନର୍ଜୀବନର ପ୍ରତୀକ । ଠାକୁରେ, କେବଳ ମଣିଷ କାହିଁକି, ଏହି ବିରଳ ମୁହୂର୍ତ୍ତକୁ ଦେବତାମାନେ ଏକାନ୍ତରେ ଦର୍ଶନ ପାଇଁ ବିଭୋର ହୋଇଉଠନ୍ତି ।  କେମିତି ନ ହେବେ ଯେ ! ଆପଣ ପରା ମାନବ ଜୀବନକୁ ବାର୍ତ୍ତା ଦେଉଛନ୍ତି, ଦିବ୍ୟତା ସର୍ବଦା ଦୁଃଖ, ନବୀକରଣ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନର ଚକ୍ର ଦେଇ ଗତି କରେ । 

ଅତଏବ ପ୍ରତି ମଣିଷକୁ ତା’ ଜୀବନରେ ଅସୁସ୍ଥତା, ଏକାକୀତା, ଜଗତରୁ ଅନ୍ତର୍ହିତ ହେବାର ସମୟକୁ ଅନୁଭବ କରିବାକୁ ହେବ । ହେଲେ ତାହା ଶେଷ ନୁହେଁ । 
ଆପଣ ତ ସଙ୍କେତ ଦିଅନ୍ତି ଠାକୁରେ, କେବଳ ଶ୍ବାସକ୍ରିୟାଶୀଳ ପ୍ରାଣୀ ଅସୁସ୍ଥ ନୁହନ୍ତି ବା ଚିକିତ୍ସା ପାଆନ୍ତି । ବରଂ ଈଶ୍ବର ବି ମଣିଷ ପରି ରୋଗରେ ପଡ଼ନ୍ତି, ଦୁର୍ବଳ ହୁଅନ୍ତି ଓ ନବଯୌବନ ଲାଭ କରନ୍ତି । ଏହି ଘଟଣା ଆଉ ଏକ ଧାରଣାକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଫଳିତ କରେ ଯେ ଦିବ୍ୟତା ସ୍ଥିର ନୁହେଁ । ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟାଶୀଳ ପ୍ରାଣୀ ଯେଉଁମାନେ ଅସୁସ୍ଥ ହୁଅନ୍ତି, ଚିକିତ୍ସା ପାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ସହିତ ଫେରି ଆସନ୍ତି ।

ଆପଣ ତ ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଚମତ୍କାର । ଆଜିର ନବଯୌବନ ଦର୍ଶନ କେବଳ ମାତ୍ର ରୀତିନୀତି ନୁହେଁ । ବରଂ ପ୍ରମାଣ କରେ ଯେ ଆପଣ ଅନେକଙ୍କ ସହିତ ଏକ । ଆଜି ଆପଣଙ୍କ ହସ ହସ ବଦନ, ଜଣେ ଈଶ୍ବରଙ୍କର ନୁହେଁ, ବରଂ ଆଶା ଆଶ୍ବାସନାର । ପ୍ରେମ, ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ ଏବଂ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିର ।  ଆପଣଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ଏ ଜଗତର ସଂପତ୍ତି ! ଆପଣଙ୍କ ଦର୍ଶନରେ ହିଁ ଆମର ମୁକ୍ତି ।

ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ! ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ !