କନକ ବ୍ୟୁରୋ: ଜିଲାପି ଦେଖିଲେ ପାଟିରୁ ଲାଳ ଆସିଯାଏ ।  ଦେଖିବାକୁ ଯେମିତି ସୁନ୍ଦର ଖାଇବାକୁ ମଧ୍ୟ ଭାରି ସୁଆଦିଆ । ଆମେ ଯେତେବେଳେ ଜିଲାପି କଥା ଭାବୁ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଆମ ଆଖି ଆଗକୁ ଗରମ, ମୁଚୁମୁଚେ ଏବଂ ଚିନି ସିରାରେ ବୁଡ଼ିଥିବା ଏକ ସୁଆଦିଆ ମିଠାର ଚିତ୍ର ଆସିଯାଏ । ଭାରତର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗଳିକନ୍ଦିରେ ମିଳୁଥିବା ଏହି ମିଠା ଆମ ସଂସ୍କୃତି ଓ ପରମ୍ପରାର ଏକ ଅଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗ ପାଲଟିଛି । କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି କି ?  ଆମର ଏହି ପ୍ରିୟ ଜିଲାପିର ଜନ୍ମ ଭାରତରେ ହୋଇନଥିଲା ? ଏହାର ଇତିହାସ ପଶ୍ଚିମ ଏସିଆ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଏବଂ ଏହା ଆରବୀ ବଣିକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାରତକୁ ଆସିଥିଲା ।  

ଜିଲାପିର ମୂଳ ଉତ୍ସ ପଶ୍ଚିମ ଏସିଆ ବା ମଧ୍ୟ ପୂର୍ବରେ ଥିଲା ବୋଲି ଐତିହାସିକମାନେ ମତ ଦିଅନ୍ତି । ଏହାର ସବୁଠାରୁ ପୁରାତନ ଉଲ୍ଲେଖ ଦଶମ ଶତାବ୍ଦୀର ଏକ ଆରବୀ ରୋଷେଇ ପୁସ୍ତକ 'କିତାବ୍ ଅଲ୍-ତାବିଖ୍'ରେ ମିଳିଥାଏ । ଏଥିରେ "ଜଲାବିୟା" ନାମକ ଏକ ମିଠା ତିଆରି କରିବାର ବିଧି ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି । ଯାହାର ପ୍ରସ୍ତୁତି ପ୍ରଣାଳୀ ଆଜିର ଜିଲାପି ସହିତ ବହୁତ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ରଖେ । ଏହି "ଜଲାବିୟା" ଶବ୍ଦରୁ ହିଁ "ଜିଲାପି" ଶବ୍ଦର ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇଥିବା ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ।

Advertisment

ଏହି ମିଠା ସେତେବେଳେ ପର୍ସିଆ (ଆଜିର ଇରାନ) ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଆରବ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ରମଜାନ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପର୍ବପର୍ବାଣି ସମୟରେ ଖୁବ୍ ଲୋକପ୍ରିୟ ଥିଲା । ଏହାକୁ ସେଠାରେ 'ଜୁଲବିୟା' ବା 'ଜଲିବିୟା' ନାମରେ ମଧ୍ୟ ଜଣାଯାଉଥିଲା ।  ମଧ୍ୟଯୁଗରେ, ପର୍ସିଆନ୍ ଏବଂ ତୁର୍କୀ ବଣିକ, କାରିଗର ଏବଂ ଆକ୍ରମଣକାରୀମାନେ ଯେତେବେଳେ ଭାରତକୁ ଆସିଲେ ସେମାନେ ନିଜ ସାଙ୍ଗରେ ନିଜର ସଂସ୍କୃତି, ପରମ୍ପରା ଏବଂ ଖାଦ୍ୟପେୟ ମଧ୍ୟ ଆଣିଥିଲେ। ଏହିପରି ଭାବେ "ଜଲାବିୟା" ଭାରତରେ ପହଞ୍ଚିଲା ଏବଂ ସମୟକ୍ରମେ ଏହାର ନାମ "ଜିଲାପି"ରେ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଗଲା ।

ଭାରତକୁ ଆସିବା ପରେ ଜିଲାପି କେବଳ ଏକ ମିଠା ହୋଇ ରହିଲା ନାହିଁ, ବରଂ ଏହା ଭାରତୀୟ ସଂସ୍କୃତିରେ ନିଜର ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନ ସୃଷ୍ଟି କଲା । ଉତ୍ତର ଭାରତରେ ଦହି-ଜିଲାପି ଏକ ଲୋକପ୍ରିୟ ଜଳଖିଆ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଗୁଜରାଟରେ ଏହାକୁ ଫାଫଡ଼ା ସହିତ ଖିଆଯାଏ । ସେହିପରି ଓଡ଼ିଶା ସମେତ ପୂର୍ବ ଭାରତରେ ଏହା ପର୍ବପର୍ବାଣି ଏବଂ ମେଳା ମହୋତ୍ସବର ଏକ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ଅଙ୍ଗ । ଏହିପରି ଭାବରେ, ପଶ୍ଚିମ ଏସିଆର 'ଜଲାବିୟା' ହଜାର ହଜାର କିଲୋମିଟର ଯାତ୍ରା କରି ଭାରତରେ ପହଞ୍ଚିଲା ଏବଂ ଏଠାକାର ଲୋକଙ୍କ ସ୍ୱାଦ ଓ ହୃଦୟରେ ଏକ ସ୍ଥାୟୀ ସ୍ଥାନ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିଲା । ଆଜି ଜିଲାପି କେବଳ ଏକ ମିଠା ନୁହେଁ, ବରଂ ଏହା ଭାରତର ବିବିଧତାପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ସଭ୍ୟତାର ମିଳନର ଏକ ମଧୁର ପ୍ରତୀକ ।