କନକ ବ୍ୟୁରୋ : ଶାନ୍ତ ହୋଇଗଲେ ସ୍ୱର ସାମ୍ରାଜ୍ଞୀ । କୋଟି କୋଟି ପ୍ରଂଶସକଙ୍କୁ ଛାଡି ଅଫେରା ରାଇଜକୁ ଚାଲିଯାଇଛନ୍ତି ଭାରତର ରତ୍ନ ଲତା ମଙ୍ଗେସକର । ୯୨ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଆଖି ବୁଜିଛନ୍ତି କୋକିଳକଣ୍ଠୀ । କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର କାଳଜୟୀ ଗୀତ ପାଇଁ ସେ ଚିରକାଳ ଅମର ରହିବେ । ଲତାଙ୍କୁ ହରାଇ ପୂରା ଦେଶ ଶୋକରେ ବୁଡିଛି । ବିଭିନ୍ନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଲୋକ ଲତାଙ୍କ ପରଲୋକରେ ଶୋକବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ପୂରା ଦେଶ ଲତାଙ୍କୁ ଝୁରୁଛି, ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରୁଛି । କାରଣ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଆଉ ଲତା ଫେରିବେନି । ୩୬ଟି ଭାରତୀୟ ଭାଷାରେ ୨୫ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଗୀତ ଗାଇ ଦେଶବାସୀଙ୍କ ମନ ଜିଣିଥିଲେ ଲତା । ଆଉ ଏହା ଭିତରେ ଏମିତି ବି କିଛି ଗୀତ ଥିଲା ଯାହାକୁ କେବେ ଦେଶବାସୀ ଭୁଲିବେ ନାହିଁ । ନିଜ ସ୍ୱରରେ କେବଳ ଯେ ଶ୍ରୋତାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି ରଖିପାରୁଥିଲେ ତାହା ନୁହେଁ ବରଂ ଏମିତି ବି ଗୀତ ଗାଇଥିଲେ ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆଖିରେ ଲୁହ ଭରି ଦେଇଥିଲା ଓ ମନରେ ଦେଶପ୍ରେମ ଜାଗ୍ରତ କରିଥିଲା । ଯେଉଁ ଗୀତ ଶୁଣି ପୂର୍ବତନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଜବାହାରଲାଲ ନେହେରୁ ମଧ୍ୟ କାନ୍ଦି ପକାଇଥିଲେ । ଆଉ ସେହି ଗୀତଟି ଥିଲା ‘ଏ ମୈରେ ୱତନ କି ଲୋଗୋଁ’ । ଏହି ଗୀତ ଭାରତ-ଚୀନ୍ ଯୁଦ୍ଧରେ ସହିଦ ହୋଇଥିବା ବୀର ଯବାନଙ୍କୁ ସର୍ମପିତ କରାଯାଇଥିଲା । ଆଉ ଏହି ଗୀତ ପୂରା ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆଖିରେ କେବଳ ଲୁହ ଆଣିନଥିଲା ବରଂ ନୂଆ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା ।
ଭାରତର ଦେଶଭକ୍ତି ଗୀତ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଗୀତକୁ କେହି କେବେ ଭୁଲିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏହି ଗୀତ ଗାଇବା ପାଇଁ ପ୍ରଥମେ ଲତା ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ବହୁ ଆଲୋଚନା ପରେ ଲତା ଭଉଣୀ ଆଶାଙ୍କ ସହ ମିଶି ଏହି ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଆଶା ପହଞ୍ଚି ନପାରିବାରୁ ଲତା ଏକାକୀ ଏହି ଗୀତ ଗାଇଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ଲତା ଜାଣିନଥିଲେ ଯେ, ଏହି ଗୀତ ଏତେ ଲୋକପ୍ରିୟ ହେବ ଓ ଦେଶବାସୀଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ଛୁଇଁଯିବ ବୋଲି । ତେବେ ଏହି ଗୀତ ପଛରେ ଅନେକ କାହାଣୀ ଲୁଚି ରହିଛି ।
India's Golden Voice that gave the World some of the best songs for decades has left us for heavenly abode.
Thank You Lata Didi for giving us memories that will stay with us for a lifetime.
May You attain Sadgati 🙏#LataMangeshkarpic.twitter.com/TkhfaGJTxk
— C T Ravi 🇮🇳 ಸಿ ಟಿ ರವಿ (@CTRavi_BJP) February 6, 2022
୧୯୬୨ ଭାରତ-ଚୀନ୍ ଯୁଦ୍ଧରେ ଆମର ହଜାରରୁ ଅଧିକ ବୀର ଯବାନ ସହିଦ ହୋଇଥିଲେ । ଭାରତ ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ପରାଜିତ ହୋଇଥିଲା । ଆଉ ଏହା ଭାରତୀୟଙ୍କ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସକୁ ଏକପ୍ରକାର ଭାଙ୍ଗି ଦେଇଥିଲା । ସେତେବେଳେ କବି ପ୍ରଦୀପ ଏମିତି କିଛି ଲେଖିବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲେ ଯାହା ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସକୁ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ କରିବ ଏବଂ ସହିଦଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଦିଆଯାଇପାରିବ । ଆଉ ଏହାପରେ ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲା ଏହି ଗୀତ । ଗୀତ ଲେଖିବା ପରେ ଏହାକୁ ଗାଇବା ପାଇଁ ଲତା ମଙ୍ଗେସକରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରସ୍ତାବ ରଖିଥିଲେ ପ୍ରଦୀପ । କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମେ ସମୟ ନଥିବା କାରଣରୁ ଏହି ଗୀତ ନ ଗାଇବାକୁ ମନସ୍ଥିର କରିଥିଲେ ଲତା । କିନ୍ତୁ ଦୀର୍ଘ ଆଲୋଚନା ପରେ ଏହି ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ରାଜି ହୋଇଥିଲେ ଲତା । ୧୯୬୩ ସାଧାରଣତନ୍ତ୍ର ଦିବସରେ ଏହି ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ସ୍ଥିର କରାଯାଇଥିଲା ।
ଲତା ମଙ୍ଗେସକର ଏକ ଇଣ୍ଟରଭ୍ୟୁରେ କହିଥିଲେ ଯେ, ଥରେ ପୂର୍ବତନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଜବାହାରଲାଲ ନେହେରୁଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଏହି ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ସୁଯୋଗ ମିଳିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ଏହି ଗୀତ ନେହେରୁଙ୍କୁ ଏତେ ପ୍ରଭାବିତ କରିବ ବୋଲି ସେ କେବେ ଆଶା ମଧ୍ୟ କରିନଥିଲେ । କାରଣ ଗୀତ ଶେଷ ହେବା ବେଳକୁ ନେହେରୁଙ୍କ ଆଖିରୁ ଲୁହ ଝରୁଥିଲା । ସେ ଏହି ଗୀତ ଶୁଣିବା ପରେ ନିଜ ଅଶ୍ରୁକୁ ଅଟକାଇ ପାରିନଥିଲେ ଏବଂ ପୁଣିଥରେ ଏହି ଗୀତ ଗାଇବାକୁ ଲତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ । ଲତା ମଧ୍ୟ ନେହେରୁଙ୍କ ଅନୁରୋଧ ରକ୍ଷା କରି ପୁଣିଥରେ ଏହି ଗୀତ ଗାଇଥିଲେ । ତେବେ ଲତା ନିଜେ ମଧ୍ୟ ଜାଣିନଥିଲେ ଯେ ଏହି ଗୀତ ଦେଶବାସୀଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ଏମିତି ଛୁଇଁଯିବ ବୋଲି । କିନ୍ତୁ କବି ପ୍ରଦୀପ କହିଥିଲେ, ଦେଖିବ ଏହି ଗୀତ ଲୋକଙ୍କୁ ଏତେ ମାତ୍ରାରେ ପସନ୍ଦ ଆସିବ ଯେ ତୁମେ କଳ୍ପନା କରିନଥିବ । ଆଉ ଲତା ଏହି ଗୀତ ଗାଇବା ପରେ ବାସ୍ତବରେ ସେମିତି ହିଁ କିଛି ହୋଇଥିଲା ।