ଇସ୍ରାଏଲ ହେଉଛି ବିଶ୍ୱର ଏକମାତ୍ର ଦେଶ ଯିଏକି ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ଯିହୂଦୀମାନଙ୍କୁ ନାଗରିକତା ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ଲୋକମାନେ ସେଠାରେ ନାଗରିକତା ପାଇବା ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟକର ବ୍ୟାପାର । ଏହାର ନିୟମ ମୁସଲମାନ ଏବଂ ଆରବମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅତ୍ୟନ୍ତ କଠୋର ।

Advertisment

ଇସ୍ରାଏଲ୍ ସାଧାରଣତ ବାହାରୁ ଆସୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ଲୋକଙ୍କୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ପ୍ରଦାନ କରେ ନାହିଁ । ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନର ଆଧାର ହେଉଛି ଯେ ବିଶ୍ବର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ୟିହୁଦୀମାନେ ସେଠାରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ପାଇ ପାରିବେ । ଯଦିଓ ଜାପାନ ମଧ୍ୟ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ଦେଉନାହିଁ, ଚୀନ୍ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୂପ ଆଚରଣ କରେ ।

ଭାରତରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ସଂଶୋଧନ ଆଇନର ଅଧିସୂଚନା ଜାରି ପରେ ଏହି ନିୟମ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ ଦେଶରେ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୋଇଛି ।  ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଦେଶରେ ପୂର୍ବରୁ ଆଲୋଡ଼ନ ଦେଖାଦେଇଛି ଏବଂ ପରେ ବିବାଦ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଛି । ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି କି ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ରହିଆସିଛି ।  ଯାହା ଧର୍ମ ଉପରେ ଆଧାରିତ, ଏହା ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ଆସୁଥିବା ୟିହୁଦୀମାନଙ୍କୁ ତୁରନ୍ତ ନାଗରିକତ୍ୱ ପ୍ରଦାନ କରେ କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମ ସହିତ ତାହା କରେ ନାହିଁ ।

ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତା ନିୟମ କ’ଣ ?

୧୯୪୮ ରେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଦେଶ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା ।  ଆରବ-ଇସ୍ରାଏଲ ଯୁଦ୍ଧ ପରେ ଇସ୍ରାଏଲ ନାମକ ଏକ ନୂତନ ଦେଶ ଜନ୍ମ ହେଲା । ଏହାପୂର୍ବରୁ ଏହି ଅଞ୍ଚଳକୁ ମାଣ୍ଡାଟୋରି ପାଲେଷ୍ଟାଇନ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଯେତେବେଳେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଏକ ଦେଶ ଭାବରେ ଉଭା ହେଲା, ଏହାର ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ହେଲା ଏହା ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ୟିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଦେଶ ହେବ । ଧର୍ମ ଆଧାରରେ ଏହି ଦେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ଯିହୁଦୀମାନେ ସଂଘର୍ଷ କରିଥିଲେ, ତେଣୁ ୧୯୫୦ ମସିହାରେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ସଂସଦରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନର ଡ୍ରାଫ୍ଟ ଉପସ୍ଥାପିତ ହେଲା, ସେତେବେଳେ ଏହାକୁ ଧ୍ୟାନରେ ରଖା ଯାଇଥିଲା କି ଏହା କେବଳ ୟିହୁଦି ମାନଙ୍କ ରାଷ୍ଟ୍ର ରୂପେ ପରିଗଣିତ ହେବ । ଭୌଗଳିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଇସ୍ରାଏଲରେ ମୁସଲମାନ ଆରବମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ବାସ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହାର ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନ ସର୍ବଦା ବିବାଦରେ ରହିଆସିଛି ।

ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଇସ୍ରାଏଲରେ ନାଗରିକତା ପାଇବା କଷ୍ଟକର  ବ୍ୟାପକ ଭାବରେ କହିବାକୁ ଗଲେ, ଆପଣ କହିପାରିବେ ଯେ ୟିହୁଦି ଧର୍ମ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ କେବଳ ନାଗରିକତ୍ୱ ନୁହେଁ ଇସ୍ରାଏଲରେ ରହିବା ମଧ୍ୟ କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ଅଟେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଇସ୍ରାଏଲର ଜନସଂଖ୍ୟାର ପ୍ରାୟ ୭୪.୨  ପ୍ରତିଶତ ଯିହୁଦୀ ଏବଂ ୨୦.୯ ପ୍ରତିଶତ ଆରବୀୟ । ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ୪.୮ ପ୍ରତିଶତ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି । ଆରବ ଜନସଂଖ୍ୟା ମଧ୍ୟରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ମୁସଲମାନ ଥିବାବେଳେ କେତେକ ଡ୍ରୁଜ୍ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଛୋଟମୋଟ ଧର୍ମର ଅଟନ୍ତି ।

ଇସ୍ରାଏଲରେ କାହାକୁ ମିଳିଥାଏ ନାଗରିକତା ?

ପ୍ରକୃତ କଥା ହେଉଛି ଯେ ୧୯୪୮ ମସିହାରେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଗଠନ ହେବା ଦିନଠାରୁ, ବାହାରୁ ଆସିଥିବା ୟିହୁଦୀମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଧର୍ମର ଲୋକଙ୍କୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ଦିଆଯାଇ ନାହିଁ। ବରଂ ଆରବୀୟମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ ଛାଡିବା ପାଇଁ ଏକ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି କରା ଯାଇଥିଲା । ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତା ଆଇନ୍ କହିଛି ଯେ ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତ୍ୱ ପାଇଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ୟିହୂଦୀଙ୍କର ଜନ୍ମଗତ ଅଧିକାର ରହିଛି । ସେ କେଉଁ ଦେଶରେ ଜନ୍ମ ହେଇଥାନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି । ସେ ଇସ୍ରାଏଲରେ ସର୍ବଦା ସ୍ୱାଗତଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି । ଇସ୍ରାଏଲ ସ୍ଥାପନ ଦିଗରେ ଆମେରିକୀୟ ୟିହୁଦୀମାନଙ୍କ ସହିତ, ରୁଷୀୟ ୟିହୁଦି ମାନଙ୍କର ଏକ ବିଶେଷ ଭୂମିକା ରହିଛି ।

ନାଗରିକତ୍ୱର ଚାରୋଟି ଆଧାର କ’ଣ ?

ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତା ନିୟମ ଏହି ଚାରୋଟି ଆଧାରରେ କାମ କରେ ।

- ରିଟର୍ନ ଅର୍ଥ ହେଉଛି ୟିହୂଦୀମାନେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ଯେଉଁଠି ବି ବାସ କରନ୍ତୁ ନା କାହିଁକି  ଯଦି ସେମାନେ ଆସି ଇସ୍ରାଏଲରେ ରହିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲର ନାଗରିକତ୍ୱ ତୁରନ୍ତ ଦିଆଯିବ ।

- ଦ୍ୱିତୀୟ ଆଧାର ହେଉଛି ବାସସ୍ଥାନ, ଅର୍ଥାତ୍ ସେହି ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯେଉଁମାନେ ୧୯୪୯ ମସିହାରୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଭୌଗଳିକ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହିଆସୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ ସେଠାରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ପାଇବାକୁ ହକଦାର ଅଟନ୍ତି ।

- ତୃତୀୟ ଆଧାର ହେଉଛି ଜନ୍ମ ।  ଯିଏ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ମାଟିରେ ଜନ୍ମ ହୁଏ ସେଠାକାର ନାଗରିକ ଭାବରେ ବିବେଚିତ ହେବ ।

 - ଚତୁର୍ଥ ଆଧାର ହେଉଛି ନିରପେକ୍ଷତା, ଅର୍ଥାତ୍ ଯଦି ଇସ୍ରାଏଲ୍ କାହାକୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁଛି, ଏହି ନିୟମଗୁଡିକ ବାହାରେ ତେବେ ସେ ତାକୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ଦେଇପାରେ । ଏଥିରେ  ଅନୁଦାନ ପରି ଏକ ସର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୂକ୍ତ ଅଛି । ଏହି ସର୍ତ୍ତ ପାଇଁ ଆବେଦନକାରୀଙ୍କୁ ବହୁତ ଗୁଡିଏ ନିୟମ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଦେଇ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।  ଯାହା ବହୁତ କଷ୍ଟକର ।

- ଆବେଦନକାରୀ ଆବେଦନ ସମୟରେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଇସ୍ରାଏଲରେ ଉପସ୍ଥିତ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ।

- ଆବେଦନକାରୀ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆବେଦନ ପୂର୍ବରୁ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଅତି କମରେ ତିନି ବର୍ଷ ଇସ୍ରାଏଲରେ ରହିଥିବେ ।

- ଆବେଦନକାରୀ ସ୍ଥାୟୀ ବାସସ୍ଥାନ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।

- ଆବେଦନକାରୀ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଇସ୍ରାଏଲରେ ନିଜର ବାସସ୍ଥାନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିଥିବେ ।

- ଆବେଦନକାରୀଙ୍କର ହିବ୍ରୁ ଭାଷାରେ ମୌଳିକ ଦକ୍ଷତା ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ ।

- ଆବେଦନକାରୀମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପୂର୍ବ ନାଗରିକତ୍ୱ ତ୍ୟାଗ କରିବେ କିମ୍ବା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବେ ଯେ ସେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ନାଗରିକତ୍ୱ ପାଇବା ପରେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଦେଶୀ ନାଗରିକତା ରଖିବେ ନାହିଁ ।

ତେବେ, ଏହି ଆଇନରେ ଗୁରୁତ୍ଵ ହେଉଛି ଯେ ନିରପେକ୍ଷତା ଅଧୀନରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ନେବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ତିନି ବର୍ଷ ଧରି ଇସ୍ରାଏଲରେ ସ୍ଥାୟୀ ଭାବରେ ବାସ କରିଥିବେ, ଯାହା ଏକପ୍ରକାର ଜଟିଳ ଏବଂ କଷ୍ଟକର ପ୍ରକ୍ରିୟା ।

ଦେଶରେ ରହୁଥିବା ଆରବମାନଙ୍କୁ ତଡ଼ି ଦିଆଯାଇଥିଲା

ଏହି ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନ ୧୯୫୨ ରେ ଇସ୍ରାଏଲରେ ଲାଗୁ ହେଲା । ଏହା ପରେ ଇସ୍ରାଏଲ ଅଭିଯୋଗ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲା ଯେ ଏହା ୱେଷ୍ଟବ୍ଯାଙ୍କର ବାହ୍ୟ ବସ୍ତିରେ ବାସ କରୁଥିବା ପାଲେଷ୍ଟାଇନମାନଙ୍କୁ ସୁଚିନ୍ତିତ ଭାବେ ବହିଷ୍କାର କରାଗଲା ।  ଯାହାଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ସେଠାରୁ ପଳାୟନ କରିବେ । ଇସ୍ରାଏଲ ଭିତରେ ରହୁଥିବା ମୁସଲମାନ ଆରବମାନଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଏହି ପରିସ୍ଥିତି ଘଟିଥିଲା । ଆରବ ଏବଂ ମୁସଲମାନ ଦେଶମାନେ କ୍ରମାଗତ ଭାବରେ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ ଯେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଇସ୍ରାଏଲ ଭିତରେ ରହୁଥିବା ମୁସଲମାନ ଆରବମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଯାତନା ଦିଆଯାଉଥିଲା ଏବଂ ପଳାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ଆରବ ଲୋକମାନେ ଅନ୍ୟ ନିକଟ ଦେଶକୁ ପଳାଇଥିଲେ।

ଚାକିରି, ରାଜନୀତି ଏବଂ ବ୍ୟବସାୟରେ ଆରବୀୟମାନଙ୍କର ଦ୍ୱିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀର ବ୍ୟବହାର ।

ଏହାର କାରଣ ସ୍ପଷ୍ଟ ଥିଲା ଯେ ବୈଧ ନାଗରିକତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ଆରବ ସଂଖ୍ୟାକୁ ବହୁ ମାତ୍ରାରେ ସୀମିତ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି।  ସେ ଏହା ମଧ୍ୟ କଲେ। ଆଜି ମଧ୍ୟ ଇସ୍ରାଏଲରେ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଟେନସନ ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି । ଚାକିରି, ବ୍ୟବସାୟ ଏବଂ ସଂସଦରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ପରିସ୍ଥିତି ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି | ସେଠାରେ ସେନା ଏବଂ ପ୍ରଶାସନରେ ଯୋଗଦେବା ପାଇଁ ଆରବ ଜନସଂଖ୍ୟାର ଅଧିକାର ନାହିଁ।

ତେବେ, ୧୯୯୯ ରେ, ଇସ୍ରାଏଲର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ଏକ ପ୍ରମୁଖ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ଯଦି କୌଣସି ୟିହୁଦୀଙ୍କ ସନ୍ତାନ ଅନ୍ୟ ଧର୍ମ ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନେ ଇସ୍ରାଏଲକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର ହେବାର ଅଧିକାର ପାଇବେ ନାହିଁ। ସେମାନେ ଯିହୁଦୀ ଭାବରେ ବିବେଚିତ ହେବେ ନାହିଁ ।

ନାଗରିକତା ଅଧିନିୟମକୁ କେତେଥର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଯାଇଛି ?

ଇସ୍ରାଏଲ ଏହାର ନାଗରିକତା ଆଇନରେ ୧୩ ଥର ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ବିଦେଶୀ ଦେଶରୁ ଆସୁଥିବା ଅନ୍ୟ ଧର୍ମର ଲୋକମାନେ ସେଠାରେ ନାଗରିକତା ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ଏହା ପ୍ରାୟତଃ ଇସ୍ରାଏଲର ଆନ୍ତଃ ଜାତି ବିବାହକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦେଶରେ ନାଗରିକତା ପ୍ରଦାନର ବିବାଦୀୟ ପରିସ୍ଥିତି ।

ତେବେ ନାଗରିକତ୍ୱ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କିଛି ଦେଶର ନିୟମ ମଧ୍ୟ ବିବାଦୀୟ ଏବଂ କଠୋର ।

ଜାପାନ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଦ୍ୱାର ଖୋଲା ରଖେ ।  ସେଠାରେ, ବାହ୍ୟ ଦେଶରୁ ବିଭିନ୍ନ ଧର୍ମର ଲୋକମାନେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟ ଏବଂ ଔପଚାରିକତା ପୂରଣ କରିବା ପରେ ନାଗରିକତ୍ୱ ହାସଲ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ପରୋକ୍ଷରେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହାର ଦ୍ୱାର ବନ୍ଦ ରହିଥାଏ । ସେଠାରେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କର ଜନସଂଖ୍ୟା ୯୦୦୦  ରୁ ୧୦,୦୦୦ ମଧ୍ୟରେ । ଏମାନେ ସେହି ମୁସଲମାନ ଯେଉଁମାନେ ବହୁ ପୂର୍ବରୁ ଇଣ୍ଡୋନେସିଆରୁ ଜାପାନକୁ ଆସିଥିଲେ ।

ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଚୀନ୍ ମଧ୍ୟ ଉଇଗର ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କଠୋରତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଆସୁଛି । ଯଦିଓ ଚୀନ୍‌ର ନାଗରିକତ୍ୱ ଆଇନଗୁଡ଼ିକ କଠୋର ଅଟେ । ସାଧାରଣତଃ ଚୀନ୍ କ୍ୱଚିତ୍ ବିଦେଶୀମାନଙ୍କୁ ନାଗରିକତ୍ୱ ପ୍ରଦାନ କରିଥାଏ ।  ସେଠାରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ବାସ କରନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଅନୁମତି ଆଧାରରେ ରୁହନ୍ତି ।  ସେମାନଙ୍କର ଅନୁମତି ପ୍ରତିବର୍ଷ ନବୀକରଣ କରାଯାଏ । ଏପରିକି ଅନେକ ବିଦେଶୀ ଚାଇନାର ଝିଅ ବା ପୁଅମାନଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଏହା ପରେ ସେମାନେ ନାଗରିକତ୍ୱ ପାଇନାହାଁନ୍ତି ।  ସେମାନଙ୍କୁ କେବଳ ଅନୁମତି ଉପରେ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।